Digital Object Identifier یا شناسه دیجیتال، یک کد عددی است که همانند اثر انگشت برای هر مقاله بی همتاست. ناشران برای ارتقا شاخص های کیفی و کمی مقالات خود با کسب این کد عملا قسمت عمده ای از مراحل ارتقا مجله و افزایش شانس نمایه سازی را انجام میدهند.

مزایای DOI برای مقالات:

1- داشتن شناسه دایمی در همه مقالات

2- جذب ترافیک بیشتر و موثرتر به مقالات

3- تبدیل منابع به ابرلینک یا Hyperlink

4- جلوگیری از خطاهای انسانی یا ماشینی در نگارش منبع یا Reference

5- شمارش واقعی تعداد ارجاعات به مقالات و متعاقب آن محاسبه واقعی قدرت نفوذ یا Impact Factor برای مجلات

6- ارتقا شاخص واقعی علم سنجی (scientometrics) محققین و مالکین حقوقی مقالات همانند دانشگاه ها

7- یکی دیگر از کاربرد های DOI این است که تا زمانی که مقاله شما درعین حالی که Accept شده و نسخه Ahead of Print آن بصورت آنلاین منتشر شده ولی هنوز مکانی برای یکی از شماره های چاپی ژورنال برای آن درنظر گرفته نشده است یک DOI برای آن اختصاص داده می شود که می توانید تنها با ذکر نام نویسنده و عنوان مقاله و نام ژورنال ( بدون ذکر صفحات و شماره مجله و سال مجله ) به آن مقاله استناد کنید.